Hong Xin dag
Blijf op de hoogte en volg Familie Lier
14 Mei 2018 | China, Shamian
HONG XIN DAG!!
Vandaag was het Hong Xin dag!
Een spannende dag, vanmorgen met het ontbijt er over gepraat met zn allen..vandaag worden jullie grote broer, mogen wij weer opnieuw ouders worden, heel bijzonder! Maar tegelijkertijd ook heel ongrijpbaar, geen idee hoe het zal gaan.. Marijn en Wan Zhong hadden allebei wat bedacht, Wan Zhong zou de knuffel-aap geven, Marijn de pandabeer. en ze wilden Hong Xin allebei lekkere snoepjes geven. Dus alles klaar gezet in het rugtasje wat we voor Hong Xin hadden gekocht.
Vanmiddag om 15uur stond onze afspraak bij het registratiekantoor. Alle officiele papieren mee op zak, in de auto nog weer een dubbelcheck, hebben we alles wel mee, de paspoorten, alle officiele documenten, de kopieeen.. Michael is een uitstekende begeleider! Wist ons wat af te leiden in de auto, want de zenuwen begonnen toch wel wat toe te slaan. Op een heel klein parkeerplaatsje moest de grote auto komen te staan, 5 parkeerwachters zaten bij de ingang en volgens 1 van hen kon de auto er prima staat (BMW X5) met veel passen en meten is dit uiteindelijk ook gelukt.
Een behoorlijk eind lopen in de warmte (35 graden maar liefst) , Wan Zhong sliep in de auto en wilde zelf niet lopen, uiteindelijk heeft Ronald hem een heel stuk getild, want we moesten opschieten. Dus al met al kwamen we flink bezweet aan in het registratie kantoor. Het was daar een drukte van belang, nog zeven andere ouders wachten op hun adoptie kindje. Ouders uit Canada, Spanje, Amerika. Dus huilende kinderen. Emotionele ouders, die kindjes aan het sussen waren. Tja dan krijg je het toch echt wel te pakken, zo emotioneel om te zien, blije ouders, kinderen die niet goed weten wat hen overkomt. We mochten plaats nemen op de bank, alles lag binnen handbereik, fototoestel, video camera, we hadden echt gedacht pas drie uur aan de beurt te zijn. En opeens werd er gezegd, jullie zoon kom eraan! Achter een bont gordijn kwam iedere keer een kindje vandaag met een medewerker van een tehuis.
En opeens was daar Hong Xin! Een moment waar we zo lang met z'n allen naar uit hebben gekeken! Aah wat een klein lief droppie!! Hij keek om zich heen en leek niet goed te begrijpen wat hem overkwam. Hij liet alles heel gelaten over zich heen komen. Hij werd door mevrouw Qiu aan ons overgedragen, heel gelaten bleef hij zitten op mijn schoot! Hij reageerde nauwelijks op ons aanspreken. Mevrouw Qiu sprak hem geruststellend toe, dat leek hem goed te doen. De knuffels die hij van Marijn en Wan Zhong kreeg werden meteen op de grond gegooid, zo te zien wist hij echt niet wat hij er mee moest. Een lolly ging er wel in, die had hij in mum van tijd op, het stokje heeft hij nog heel lang vast gehouden en wilde hij beslist niet afgeven. Wan Zhong vond het na 5 minuten de hoogste tijd dat Hong Xin bij papa kwam zitten, dus meteen maar geprobeerd..en het was geen probleem. En daar bleef hij heerlijk zitten totdat we thuis waren. In de auto kreeg hij al meer praatjes, Marijn liet foto's van hem zien, en daar moest hij erg om lachen. In de hotelkamer nog allelei papieren ingevuld voor de 24 uurs zorg die we op ons nemen. Dit wordt gewoonlijk vaak op het registratie kantoor gedaan, maar omdat het zo druk was hadden ze overlegd dat dit 'thuis' mocht gebeuren.
Eenmaal op de hotelkamer zagen we een heel ander jongetje, hij was meteen in voor een spelletje met de ballon, rennen met de jongens, klauteren op de bedden. Marijn vindt hij ook erg grappig, die kan hem optillen en doet allerlei gekke spelletjes met hem. En als hij iets niet wil dan laat hij dat duidelijk merken, heel duidelijk knikt hij dan nee : ) Tis echt een boefje!
Op de foto's maak je toch wel een voorstelling van je ventje..maar Hong Xin is toch echt wel heel klein van stuk met z'n bijna 3 jaar, maatje 92 is echt nog veel te ruim om z'n middel, het pyjamabroekje zakte hem zo weer naar beneden, hij is heel tenger en klein.
Na een poosje zijn Ronald en de jongens naar het zwembad gegaan op de bovenste verdieping van het hotel, heerlijk even zwemmen in de buitenlucht. Hong Xin lag op een bed te spelen met een autootje en wat te kwebbelen, hij leek het even prima te vinden zo.
Al bijtijds gegeten in het restaurant in het hotel, we merkten al snel dat Hong Xin graag zelf de regie in handen wilde houden. Het kommetje met eten mochten we nauwelijks aanraken, het eten propte hij in zn mond.. we hebben het maar laten gaan. Het enige waar hij op dit moment controle over heeft.
Na het eten een badritueel dat was duidelijk een succes, de badkamer was flink nat gespetterd. Wan Zhong nam zn taak heel serieus als grote broer en heeft Hong Xin steeds goed vast gehouden in bad.
Het slapen leek hem eerst heel leuk, maar uiteindelijk kon hij zich heel moeilijk overgeven. Hong Xin heeft een hele tijd in zn bedje gespeeld, koprol gedaan, tanden gepoetst bij ons. Hij is erg lenig en liet zich zo uit het bedje vallen bij Ronald , dit maar zo gelaten en bij Ronald in bed laten kwebbelen en spelen en na een minuut of tien viel hij uiteindelijk met z'n tandenborsteltje in zn handen in slaap.
Wat zal er allemaal in zn kleine hoofdje omgaan? vast heel veel! Weg uit zn vertrouwde omgeving..weg bij zn vast nany's , weg bij de kinderen uit zn groep.We hopen dat hij zich snel bij ons thuis zal voelen..
Wat een ongelooflijk bijzondere heftige dag, de dag waarop wij weer ouders mochten worden! een dag om nooit meer te vergeten!
Morgen wacht ons een drukke dag, om 10 uur klaar staan. Eerst een intervieuw op het registratiekantoor met civil office en dan naar de notaris om de adoptie officieel vast te leggen. Daarna gaan we de vindplaats bezoeken, en dan voor de file weer nar huis!
Maar es kijken of we zelf vannacht kunnen slapen na alle emoties.. Marijn is nog heel lang wakker gebleven, Wan Zhong slaapt heerlijk met de knuffel aap, hij gaat gewoon verder met het oppassen totdat Hong Xin de knuffel wel wil hebben. De jongens hebben het heel goed gedaan vandaag, een groot copliment gegeven vanavond!
Vandaag was het Hong Xin dag!
Een spannende dag, vanmorgen met het ontbijt er over gepraat met zn allen..vandaag worden jullie grote broer, mogen wij weer opnieuw ouders worden, heel bijzonder! Maar tegelijkertijd ook heel ongrijpbaar, geen idee hoe het zal gaan.. Marijn en Wan Zhong hadden allebei wat bedacht, Wan Zhong zou de knuffel-aap geven, Marijn de pandabeer. en ze wilden Hong Xin allebei lekkere snoepjes geven. Dus alles klaar gezet in het rugtasje wat we voor Hong Xin hadden gekocht.
Vanmiddag om 15uur stond onze afspraak bij het registratiekantoor. Alle officiele papieren mee op zak, in de auto nog weer een dubbelcheck, hebben we alles wel mee, de paspoorten, alle officiele documenten, de kopieeen.. Michael is een uitstekende begeleider! Wist ons wat af te leiden in de auto, want de zenuwen begonnen toch wel wat toe te slaan. Op een heel klein parkeerplaatsje moest de grote auto komen te staan, 5 parkeerwachters zaten bij de ingang en volgens 1 van hen kon de auto er prima staat (BMW X5) met veel passen en meten is dit uiteindelijk ook gelukt.
Een behoorlijk eind lopen in de warmte (35 graden maar liefst) , Wan Zhong sliep in de auto en wilde zelf niet lopen, uiteindelijk heeft Ronald hem een heel stuk getild, want we moesten opschieten. Dus al met al kwamen we flink bezweet aan in het registratie kantoor. Het was daar een drukte van belang, nog zeven andere ouders wachten op hun adoptie kindje. Ouders uit Canada, Spanje, Amerika. Dus huilende kinderen. Emotionele ouders, die kindjes aan het sussen waren. Tja dan krijg je het toch echt wel te pakken, zo emotioneel om te zien, blije ouders, kinderen die niet goed weten wat hen overkomt. We mochten plaats nemen op de bank, alles lag binnen handbereik, fototoestel, video camera, we hadden echt gedacht pas drie uur aan de beurt te zijn. En opeens werd er gezegd, jullie zoon kom eraan! Achter een bont gordijn kwam iedere keer een kindje vandaag met een medewerker van een tehuis.
En opeens was daar Hong Xin! Een moment waar we zo lang met z'n allen naar uit hebben gekeken! Aah wat een klein lief droppie!! Hij keek om zich heen en leek niet goed te begrijpen wat hem overkwam. Hij liet alles heel gelaten over zich heen komen. Hij werd door mevrouw Qiu aan ons overgedragen, heel gelaten bleef hij zitten op mijn schoot! Hij reageerde nauwelijks op ons aanspreken. Mevrouw Qiu sprak hem geruststellend toe, dat leek hem goed te doen. De knuffels die hij van Marijn en Wan Zhong kreeg werden meteen op de grond gegooid, zo te zien wist hij echt niet wat hij er mee moest. Een lolly ging er wel in, die had hij in mum van tijd op, het stokje heeft hij nog heel lang vast gehouden en wilde hij beslist niet afgeven. Wan Zhong vond het na 5 minuten de hoogste tijd dat Hong Xin bij papa kwam zitten, dus meteen maar geprobeerd..en het was geen probleem. En daar bleef hij heerlijk zitten totdat we thuis waren. In de auto kreeg hij al meer praatjes, Marijn liet foto's van hem zien, en daar moest hij erg om lachen. In de hotelkamer nog allelei papieren ingevuld voor de 24 uurs zorg die we op ons nemen. Dit wordt gewoonlijk vaak op het registratie kantoor gedaan, maar omdat het zo druk was hadden ze overlegd dat dit 'thuis' mocht gebeuren.
Eenmaal op de hotelkamer zagen we een heel ander jongetje, hij was meteen in voor een spelletje met de ballon, rennen met de jongens, klauteren op de bedden. Marijn vindt hij ook erg grappig, die kan hem optillen en doet allerlei gekke spelletjes met hem. En als hij iets niet wil dan laat hij dat duidelijk merken, heel duidelijk knikt hij dan nee : ) Tis echt een boefje!
Op de foto's maak je toch wel een voorstelling van je ventje..maar Hong Xin is toch echt wel heel klein van stuk met z'n bijna 3 jaar, maatje 92 is echt nog veel te ruim om z'n middel, het pyjamabroekje zakte hem zo weer naar beneden, hij is heel tenger en klein.
Na een poosje zijn Ronald en de jongens naar het zwembad gegaan op de bovenste verdieping van het hotel, heerlijk even zwemmen in de buitenlucht. Hong Xin lag op een bed te spelen met een autootje en wat te kwebbelen, hij leek het even prima te vinden zo.
Al bijtijds gegeten in het restaurant in het hotel, we merkten al snel dat Hong Xin graag zelf de regie in handen wilde houden. Het kommetje met eten mochten we nauwelijks aanraken, het eten propte hij in zn mond.. we hebben het maar laten gaan. Het enige waar hij op dit moment controle over heeft.
Na het eten een badritueel dat was duidelijk een succes, de badkamer was flink nat gespetterd. Wan Zhong nam zn taak heel serieus als grote broer en heeft Hong Xin steeds goed vast gehouden in bad.
Het slapen leek hem eerst heel leuk, maar uiteindelijk kon hij zich heel moeilijk overgeven. Hong Xin heeft een hele tijd in zn bedje gespeeld, koprol gedaan, tanden gepoetst bij ons. Hij is erg lenig en liet zich zo uit het bedje vallen bij Ronald , dit maar zo gelaten en bij Ronald in bed laten kwebbelen en spelen en na een minuut of tien viel hij uiteindelijk met z'n tandenborsteltje in zn handen in slaap.
Wat zal er allemaal in zn kleine hoofdje omgaan? vast heel veel! Weg uit zn vertrouwde omgeving..weg bij zn vast nany's , weg bij de kinderen uit zn groep.We hopen dat hij zich snel bij ons thuis zal voelen..
Wat een ongelooflijk bijzondere heftige dag, de dag waarop wij weer ouders mochten worden! een dag om nooit meer te vergeten!
Morgen wacht ons een drukke dag, om 10 uur klaar staan. Eerst een intervieuw op het registratiekantoor met civil office en dan naar de notaris om de adoptie officieel vast te leggen. Daarna gaan we de vindplaats bezoeken, en dan voor de file weer nar huis!
Maar es kijken of we zelf vannacht kunnen slapen na alle emoties.. Marijn is nog heel lang wakker gebleven, Wan Zhong slaapt heerlijk met de knuffel aap, hij gaat gewoon verder met het oppassen totdat Hong Xin de knuffel wel wil hebben. De jongens hebben het heel goed gedaan vandaag, een groot copliment gegeven vanavond!
-
14 Mei 2018 - 16:59
Gert En Marja:
Lieve allemaal, wat een spannende dag. We wachten met spanning op een bericht. Het gaat vast goed komen met jullie als nieuwbakk ouders. Wat ziet de omgeving er prachtig uit. Wil je er niet blijven Ronald? Een hele fijne dag en ontmoeting met Hong Xin. Kus van ons -
14 Mei 2018 - 18:27
Fam.prins:
Wat een bijzondere dag voor jullie!
Vandaag opnieuw ouders en grote broers geworden.
Heel fijn dat het vandaag goed is gegaan....
Hij geniet vast volop van zijn grote broers...lekker gek doen met zn 3-en.:)
Een prachtig mannetje vinden we het.
Succes voor morgen en dan lekker in alle rust aan elkaar wennen.
Een dikke knuffel van ons allen
Dick-Hein, Rianne, Joas en Jefta
-
14 Mei 2018 - 19:18
Martijn, Leontine En Liam:
Wauw, van harte gefeliciteerd allemaal!!
Wat een droppie om te zien... we vinden het zo leuk voor jullie! En idd een klein manneke, ongeveer net zo groot als Liam toen we hem kregen, denk ik. Zo te zien is Wan Zhong trouwens flink gegroeid.
Wat een drukte dan in zo’n registratie kantoor, dan wordt het allemaal nog overweldigender... maar nu heerlijk met zijn vijven, wat een rijkdom hè?
Doe de jongens maar de groetjes van ons,
Liefs, Leontine.
-
14 Mei 2018 - 19:26
Martin Ellen Jolijn En Thomas:
Wauw... wat geweldig om te lezen! En wat een leuke foto's... zo'n klein mannetje..
Lekker samen genieten!!
We blijven jullie volgen!
Groetjes uit Kloosterhaar
-
14 Mei 2018 - 19:39
Albert En Jenny Veijer:
Alinde, wat heb je de gebeurtenissen weer op een prachtige manier aan het papier toevertrouwd.
Jeetje, jullie hebben wel een drukke, mooie, fijne en zeker een emotionele dag meegemaakt.
Maar dan zie je zo'n klein, lief ventje wat een hele mooie toekomst tegemoet gaat met zulke prachtige liefhebbende ouders en zeker de 2 broers.
Wij houden jullie blogje in de gaten en zien erna uit om Hong Xin in levende lijve als buurjongetje te ontmoeten.
Liefs van Albert en Jenny -
14 Mei 2018 - 19:56
Jantje:
Hoi Familie,
Mooie verhalen en foto's. Trotse ouders en broers. Wij wensen jullie een goede tijd toe!
-
14 Mei 2018 - 20:09
Roelof En Margje Kooiker:
Ronald, Alinde, Marijn en Wan Zhong,
gefeliciteerd dat jullie Hong Xin in jullie armen mochten sluiten vandaag !
Wat een schatje !! Wat lijken Marijn en Wan Zhong dan groot hé naast hun kleine
broertje..
Leuke foto's !
Geniet van elkaar deze dagen...
Groetjes !! -
14 Mei 2018 - 20:19
Evert En Lisette Mussche:
Gefeliciteerd met jullie zoon en broertje, wat een mooi kindje! Mooi om jullie blog te volgen zodat wij ook een beetje mee kunnen genieten van wat jullie allemaal mee maken. Prachtige foto's en we blijven jullie volgen. Geniet nog vd tijd die jullie samen daar hebben.
Groetjes
Evert en Lisette -
14 Mei 2018 - 20:47
Jacco:
Hallo Ronald, Alinde ,Marijn, Wan-Zhong,
Wij hebben jullie verslagen kunnen lezen, mooi om zo mee te kijken met jullie!
Wat een bijzondere dag vandaag voor jullie..
Van harte gefeliciteerd met jullie zoon en broertje Hong Xin!
Wat een mannetje zeg..,prachtig om te zien.
We wensen jullie samen een goede tijd ,en hopen dat jullie aan elkaar kunnen wennen.
Geniet van elkaar.
Liefs, en groetjes
Jacco en Erica
Anne-Laurena en Elvera
We blijven jullie volgen hoor:-)
-
14 Mei 2018 - 20:56
Aaltje:
Ontroerend heb ik jullie verhaal gelezen, wat een bijzondere, onvergetelijke dag!
Van harte gefeliciteerd met jullie prachtige zoon en broertje! Fijn om hem nu beter te leren kennen.
Liefs, Aaltje
natuurlijk ook de groeten en felicitatie van Hans, Allard, Rosaly en Gerben!
-
15 Mei 2018 - 04:59
Anoeska:
Hey hallo
Wat leuk en bijzonder om mee te lezen wat jullie allemaal meemaken
bijzonder moment dat jullie jullie zoontje mochten omarmen.
Op deze foto's ziet hij er al heel anders uit dan op eerdere foto's die jullie hadden. Klein tenger/fijn kereltje
Geniet nog van de dagen in China en van jullie 3 mooie jongens
Liefs anoeska
-
15 Mei 2018 - 12:33
Sanneke:
Van harte gefeliciteerd!!! Wat een schatje!
En doe Michael de hartelijke groeten van ons! -
15 Mei 2018 - 17:06
Harm,Jeanette En Rayhen:
Dag allemaal,
Van harte gefeliciteerd met jullie mooie Chinese ventje, wat een lief koppie heeft tie zeg.
En wat zit hij al zo vertrouwd bij jullie op schoot.
Weer een dag die jullie nooit meer zullen vergeten. We hebben de dag vol spanning met jullie meegeleefd, en nu is het dan eindelijk zover dat Hong- Xin voor altijd in jullie gezin mag zijn.
Wat een leuke blog verhaaltjes zijn er geplaatst we lezen ze trouw mee.
Nu met 2 Chinese jongens zal je in China nog meer bekijks krijgen, heel herkenbaar dit.
Bij ons was het zelfs zo dat ze foto's en filmpjes maakte van ons.
Nog een hele fijne tijd daar en geniet van de mooie momenten.
Een lieve groet van ons.
-
15 Mei 2018 - 18:05
Jenny :
Hoi buurtjes, hoe gaat het met het slapen van Ronald? -
16 Mei 2018 - 13:08
Fam. Tippe:
Hallo allemaal,
Gefeliciteerd met jullie zoon en broertje
Wat een mooi jongetje.
We wensen jullie veel geluk toe.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
